У аўторак 6 ліпеня «суддзя» Вярхоўнага суда Ігар Любавіцкі прысудзіў Віктара Бабарыку да 14 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму. Акрамя таго, Віктар Бабарыка павінен будзе пагасіць урон на суму 46 мільёнаў рублёў і заплаціць 145 тысяч рублёў штрафу.
Велізарны тэрмін, вялізныя сумы. Усё гэта паказвае, наколькі лукашэнка баіцца гэтага чалавека. Але чаму? Проста сваім звярыным нюхам дыктатар адчувае тых, хто ўяўляе небяспеку для ягонай улады.
Таму вось ужо больш за год у турмах томяцца Сяргей Ціханоўскі, Мікалай Статкевіч, Павел Севярынец. Сярод іх і Віктар Бабарыка.
Ён стаў адным з тых, хто разбудзіў беларусаў у 2020. Яго заява аб жаданні балатавацца ў прэзідэнты зрабіла эфект бомбы, якая разарвалася. Даўно не здаралася такога, каб паспяховы беларускі бізнэсовец адкрыта кідаў выклік лукашэнку.
Да 2020 года Віктар Бабарыка быў вядомы як мецэнат, які вярнуў у краіну многія выявы мастацтва, дабрачынца, а таксама менеджэр, які прапрацаваў старшынёй праўлення аднаго з найбуйнейшых банкаў краіны на працягу 20 гадоў. Ён пабудаваў класічна паспяховую, а самае галоўнае празрыстую кар'еру чалавека, чыё дарослае жыццё пачалося ў эпоху перабудовы і развалу СССР.
У інтэрв'ю ён неаднаразова падкрэсліваў, што ў сталым узросце, цалкам рэалізаваўшыся ў бізнэсе, ён марыць зрабіць лепш не проста адну кампанію ці банк - а ўсю краіну. Казалі, што на яго светапогляд паўплывала жонка, якая трагічна загінула ў 2017 годзе. Вось як пісаў пра гэта сам Бабарыка:
«Яна нават не навучыла, яна змяніла мяне ў корані. Яна адвучыла мяне ад эгаізму. Яна зрабіла маё жыццё. Я не ўяўляю сабе, да чаго б мяне прывяло мяне маё жыццё, калі б я быў адзін і будаваў яго на іншых прынцыпах, толькі для сябе.»
Згодна з большасцю неафіцыйных апытанняў (афіцыйная сацыялогія ў эпоху лукашэнкі пад забаронай), менавіта ў Віктара Бабарыка былі лепшыя шанцы на перамогу ў выпадку правядзення сумленных выбараў. Зрэшты, нават на выбары памяці Ярмошынай ён так і не патрапіў. 18 чэрвеня Віктара Бабарыка і яго сына Эдуарда арыштавалі. З тых самых часоў яны знаходзяцца ў зняволенні.
Сёння Віктара Бабарыку прыгаварылі да 14 гадоў калоніі. Тэрмін велізарны, нават па мерках бесчалавечнага рэжыму лукашэнкі, значыць дыктатар па-сапраўднаму спалохаўся. Настолькі страшнай здалася яму краіна, якую марыў пабудаваць Віктар Бабарыка - прававая дзяржава, у якім жывуць грамадзяне, а не бязмоўныя рабы ў стане вывучанай бездапаможнасці.
З заключнага слова Віктара Бабарыка:
«Наша жыццё - гэта марафон. Мы не ведаем, хто пераможа. Мы не ведаем дату старту і мы не ведаем дату фінішу. Але на гэтай дыстанцыі мы заўсёды аказваемся ў сітуацыі, калі даводзіцца рабіць выбар, і часам гэты выбар цяжкі, таму што ў розных плоскасцях ляжаць матэрыяльныя выгады і маральныя каштоўнасці... У душы мы заўсёды гаворым — мы гэта робім не для сябе, а дзеля нашых дзяцей, дзеля нашых блізкіх. Дзеля тых, кім мы шануем. І апраўдваем сябе тое, што мы ахвяруем сабой у імя нашых дзяцей.
Я хачу пажадаць усім, каб вы на любой частцы гэтай дыстанцыі пасля любога вашага выбару менавіта ад гэтых людзей пачулі тое ж самае меркаванне - што ім за вас не сорамна.»
У сілах усіх беларусаў зрабіць так, каб Віктар Бабарыка не правёў у турме гэтыя 14 гадоў. Памятайце, што ў нашых руках ключы ад ягонай камеры, камеры Сяргея Ціханоўскага, Мікалая Статкевіча, Паўла Севярынца, Мікалая Дзядка, Ігара Лосіка і многіх сотняў іншых палітвязняў.
Проста зараз, сёння, лукашэнка працягвае ўтоптваць у бруд нашу мару аб новай Беларусі. Спынім жа яго!
Велізарны тэрмін, вялізныя сумы. Усё гэта паказвае, наколькі лукашэнка баіцца гэтага чалавека. Але чаму? Проста сваім звярыным нюхам дыктатар адчувае тых, хто ўяўляе небяспеку для ягонай улады.
Таму вось ужо больш за год у турмах томяцца Сяргей Ціханоўскі, Мікалай Статкевіч, Павел Севярынец. Сярод іх і Віктар Бабарыка.
Ён стаў адным з тых, хто разбудзіў беларусаў у 2020. Яго заява аб жаданні балатавацца ў прэзідэнты зрабіла эфект бомбы, якая разарвалася. Даўно не здаралася такога, каб паспяховы беларускі бізнэсовец адкрыта кідаў выклік лукашэнку.
Да 2020 года Віктар Бабарыка быў вядомы як мецэнат, які вярнуў у краіну многія выявы мастацтва, дабрачынца, а таксама менеджэр, які прапрацаваў старшынёй праўлення аднаго з найбуйнейшых банкаў краіны на працягу 20 гадоў. Ён пабудаваў класічна паспяховую, а самае галоўнае празрыстую кар'еру чалавека, чыё дарослае жыццё пачалося ў эпоху перабудовы і развалу СССР.
- 1963 год - нарадзіўся ў Менску. Дзяцінства і юнацкасць правёў у Заводскім раёне.
- 1981 год - паступіў на мехмат БДУ, які скончыў праз сем гадоў (на 4-ым курсе яго выключылі з камсамола і інстытута, але Бабарыка здолеў аднавіцца).
- 1995 год - сышоў з першага месца працы, прэстыжнага, але ў 90-ых небагатага НДА парашковай металургіі.
- 2000 год - стаў старшынёй праўлення "Белгазпрамбанка", да гэтага працаваў у галіне на працягу пяці гадоў.
- 2020 год - пакінуў «Белгазпрамбанк» і заявіў аб жаданні балатавацца на пасаду прэзідэнта Беларусі.
У інтэрв'ю ён неаднаразова падкрэсліваў, што ў сталым узросце, цалкам рэалізаваўшыся ў бізнэсе, ён марыць зрабіць лепш не проста адну кампанію ці банк - а ўсю краіну. Казалі, што на яго светапогляд паўплывала жонка, якая трагічна загінула ў 2017 годзе. Вось як пісаў пра гэта сам Бабарыка:
«Яна нават не навучыла, яна змяніла мяне ў корані. Яна адвучыла мяне ад эгаізму. Яна зрабіла маё жыццё. Я не ўяўляю сабе, да чаго б мяне прывяло мяне маё жыццё, калі б я быў адзін і будаваў яго на іншых прынцыпах, толькі для сябе.»
Згодна з большасцю неафіцыйных апытанняў (афіцыйная сацыялогія ў эпоху лукашэнкі пад забаронай), менавіта ў Віктара Бабарыка былі лепшыя шанцы на перамогу ў выпадку правядзення сумленных выбараў. Зрэшты, нават на выбары памяці Ярмошынай ён так і не патрапіў. 18 чэрвеня Віктара Бабарыка і яго сына Эдуарда арыштавалі. З тых самых часоў яны знаходзяцца ў зняволенні.
Сёння Віктара Бабарыку прыгаварылі да 14 гадоў калоніі. Тэрмін велізарны, нават па мерках бесчалавечнага рэжыму лукашэнкі, значыць дыктатар па-сапраўднаму спалохаўся. Настолькі страшнай здалася яму краіна, якую марыў пабудаваць Віктар Бабарыка - прававая дзяржава, у якім жывуць грамадзяне, а не бязмоўныя рабы ў стане вывучанай бездапаможнасці.
З заключнага слова Віктара Бабарыка:
«Наша жыццё - гэта марафон. Мы не ведаем, хто пераможа. Мы не ведаем дату старту і мы не ведаем дату фінішу. Але на гэтай дыстанцыі мы заўсёды аказваемся ў сітуацыі, калі даводзіцца рабіць выбар, і часам гэты выбар цяжкі, таму што ў розных плоскасцях ляжаць матэрыяльныя выгады і маральныя каштоўнасці... У душы мы заўсёды гаворым — мы гэта робім не для сябе, а дзеля нашых дзяцей, дзеля нашых блізкіх. Дзеля тых, кім мы шануем. І апраўдваем сябе тое, што мы ахвяруем сабой у імя нашых дзяцей.
Я хачу пажадаць усім, каб вы на любой частцы гэтай дыстанцыі пасля любога вашага выбару менавіта ад гэтых людзей пачулі тое ж самае меркаванне - што ім за вас не сорамна.»
У сілах усіх беларусаў зрабіць так, каб Віктар Бабарыка не правёў у турме гэтыя 14 гадоў. Памятайце, што ў нашых руках ключы ад ягонай камеры, камеры Сяргея Ціханоўскага, Мікалая Статкевіча, Паўла Севярынца, Мікалая Дзядка, Ігара Лосіка і многіх сотняў іншых палітвязняў.
Проста зараз, сёння, лукашэнка працягвае ўтоптваць у бруд нашу мару аб новай Беларусі. Спынім жа яго!
Працягнуць
.png)