Сёння спаўняецца 22 гады з моманту выкрадання і, верагодна, смерці былога міністра ўнутраных Юрыя Захаранкі. Ён прыйшоў у палітыку ў 1994-ым і быў адным з членаў каманды Лукашэнкі, якая дабілася перамогі на выбарах прэзідэнта. Праз год іх шляхі разышліся - Захаранка апынуўся ў адкрытай апазіцыі. А 7 траўня 1999-го ён знік.
Яго лёс не ўстаноўлены да гэтага часу. Без сына засталася маці, без мужа - жонка, без бацькі - дачкі.
Праз год у аэрапорце быў выкрадзены тэлеаператар Зміцер Завадскі.
Усе гэтыя знікненні звязваюць "эскадронамі смерці", якія дзейнічалі ў Беларусі ў канцы 90-ых гадоў. Мяркуецца, што першапачаткова яны былі створаны з байцоў сілавых падраздзяленняў з мэтай знішчэння чальцоў АЗГ. Пасля некалькіх паказальных пакаранняў крымінальных элементаў, сілавікі пераключыліся на знішчэнне палітычных супернікаў Лукашэнкі. Камандзірам гэтых атрадаў называюць спецназаўца Дзмітрыя Паўлічэнку, ініцыятарам стварэння - Віктара Шэймана, на той момант дзяржаўнага сакратара савета бяспекі рэспублікі Беларусь.
Расследаванне спраў, звязаных са знікненнем Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара і Анатоля Красоўскага, было прыпынена ў 2003 годзе. Хаця раней, у 2000-ым годзе Паўлічэнка на кароткі час апынуўся ў турме. Ён выйшаў адтуль праз тры дні з запэўненнем, што "выканае любое распараджэнне прэзідэнта". А вось старшыня КДБ Уладзімір Мацкевіч і генеральны пракурор Алег Бажэлка пасля арышту Паўлічэнкі пазбавіліся сваіх пасад.
Гісторыя Юрыя Захаранкі атрымала працяг у 2019 годзе, калі ў Швейцарыі аб'явіўся былы сабравец Юрый Гараўскі. Ён расказаў, што непасрэдна ўдзельнічаў у выкраданні і забойстве палітыка і іншых зніклых людзей.
У Беларусі гэтае прызнанне спусцілі на тармазах.
З моманту знікнення Юрыя Захаранкі прайшло 22 гады. Гэта вялізны тэрмін у маштабах адной сям'і, але малы ў рамках гісторыі. Рана ці позна выкрадальнікі і заказчыкі зніклых палітыкаў будуць устаноўлены. Гэта не верне сваякам іх бацькоў і мужоў, але дазволіць нарэшце адпусціць сваіх блізкіх. А яшчэ зірнуць у вочы іх катам на справядлівым судзе.
Яго лёс не ўстаноўлены да гэтага часу. Без сына засталася маці, без мужа - жонка, без бацькі - дачкі.
Крымінальная справа па факце знікнення Юрыя Захаранкі была ўзбуджаная толькі праз чатыры месяцы - у верасні, калі пры падобных абставінах зніклі экс-старшыня ЦВК Віктар Ганчар і бізнесмен Анатоль Красоўскі.
Праз год у аэрапорце быў выкрадзены тэлеаператар Зміцер Завадскі.
Усе гэтыя знікненні звязваюць "эскадронамі смерці", якія дзейнічалі ў Беларусі ў канцы 90-ых гадоў. Мяркуецца, што першапачаткова яны былі створаны з байцоў сілавых падраздзяленняў з мэтай знішчэння чальцоў АЗГ. Пасля некалькіх паказальных пакаранняў крымінальных элементаў, сілавікі пераключыліся на знішчэнне палітычных супернікаў Лукашэнкі. Камандзірам гэтых атрадаў называюць спецназаўца Дзмітрыя Паўлічэнку, ініцыятарам стварэння - Віктара Шэймана, на той момант дзяржаўнага сакратара савета бяспекі рэспублікі Беларусь.
Расследаванне спраў, звязаных са знікненнем Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара і Анатоля Красоўскага, было прыпынена ў 2003 годзе. Хаця раней, у 2000-ым годзе Паўлічэнка на кароткі час апынуўся ў турме. Ён выйшаў адтуль праз тры дні з запэўненнем, што "выканае любое распараджэнне прэзідэнта". А вось старшыня КДБ Уладзімір Мацкевіч і генеральны пракурор Алег Бажэлка пасля арышту Паўлічэнкі пазбавіліся сваіх пасад.
Відавочна, з нейкіх прычынаў Лукашэнка не зацікаўлены ў тым, каб сябры «эскадронаў смерці» апынуліся на лаве падсудных. Магчыма, тады стануць вядомыя імёны заказчыкаў знікненняў яго палітычных супернікаў.
Гісторыя Юрыя Захаранкі атрымала працяг у 2019 годзе, калі ў Швейцарыі аб'явіўся былы сабравец Юрый Гараўскі. Ён расказаў, што непасрэдна ўдзельнічаў у выкраданні і забойстве палітыка і іншых зніклых людзей.
У Беларусі гэтае прызнанне спусцілі на тармазах.
З моманту знікнення Юрыя Захаранкі прайшло 22 гады. Гэта вялізны тэрмін у маштабах адной сям'і, але малы ў рамках гісторыі. Рана ці позна выкрадальнікі і заказчыкі зніклых палітыкаў будуць устаноўлены. Гэта не верне сваякам іх бацькоў і мужоў, але дазволіць нарэшце адпусціць сваіх блізкіх. А яшчэ зірнуць у вочы іх катам на справядлівым судзе.
Працягнуць
.png)