Узмацненне ціску на грамадзянскую супольнасць у Беларусі

Апошнія тыдні ў Беларусі адзначыліся беспрэцэндэнтным ціскам на грамадзянскую супольнасць. На гэты раз пад удар патрапілі самыя ўразлівыя – палітвязні. Гэтыя людзі поўнасцю залежаць ад адміністрацый устаноў, дзе яны знаходзяцца – уплываць на іх злачыннаму рэжыму прасцей за ўсё.

Вось далёка не поўная храналогія апошніх падзей:

• з 3 сакавіка трымае сухую галадоўку гарадзенскі музыка Ігар Банцэр (яго жыццё пад пагрозай)
• 11 сакавіка аб’явіў галадоўку Дзмітрый Фурманаў
• 12 сакавіка сухую галадоўку аб’явіў беларускі журналіст Ігар Лосік
• у кабінеце следчага парэзаў сабе вены блогер Сяргей Пятрухін, які знаходзіцца ў зняволенні

Упэўненыя, гэта толькі вярхушка айсберга. Рэжым Лукашэнкі адчувае сваю слабасць як унутры краіны, так і на знешняй арэне, і ўсімі сіламі спрабуе вярнуцца ў рэчышча перамоваў з краінамі Захаду.

Палітвязні для дзеючай улады выступаюць у якасці разменнай манеты, закладнікаў, з дапамогай якіх можна паспрабаваць задаволіць свае брудныя інтарэсы. Ну, а калі не атрымаецца – проста зламаць людзей.

Да галадовак беларускіх палітвязняў далучылася супрацоўніца фонду “Краіна для Жыцця” Марына Гарбуз:





“Я не магу дазволіць, каб трое дзяцей Ігара Банцэра і дачка Ігара Лосіка раслі без татаў толькі таму, што Беларусь акупавала купка тэрарыстаў і з-за таго, што ў кагосьці дасюль “хата з краю”.
Вось чаго яна хоча дабіцца гэтым крокам:

• пастарацца выратаваць галадаючых вязняў рэжыму, выказаць сваім прыкладам салідарнасць з Ігарам Банцэрам, Ігарам Лосікам і Дзмітрыем Фурманавым
• звярнуць увагу міжнародных арганізацый на рэпрэсіі, якія пашыраюцца ў Беларусі
• апроч галадоўкі пачалі кантакт з Камітэтам па правах чалавека ААН. Ім адпраўлены запыт аб арганізацыі праверкі ўмоваў утрымання палітвязняў.

 
Марына падзякавала за турботы, але заклікала больш турбавацца пра палітвязняў, пісаць лісты, прыходзіць на судовыя паседжанні, рассылаць інфармацыю.

“Хай кожны зробіць усё, што ў яго сілах” – кажа Марына.

Падтрымаць палітвязняў ТУТ.