Мы працягваем расказваць пра нашых смелых калегаў, якія вырашылі пайсці да канца - за нашу агульную волю. Цяпер гэтыя людзі зьяўляюцца вязьнямі ў Беларусі. На іх месцы мог апынуцца хто заўгодна.
Петыцыя - гэта калектыўны зварот з просьбай або патрабаваннем. У сённяшніх беларускіх рэаліях - гэта практычна адзіны інструмент дыялогу з органамі ўлады. Разбіраемся, як гэта працуе.
2 лютага быў агучаны вырак па справе Уладзіміра Неронскага. Суддзя Аляксандр Рыбакоў прызнаў яго вінаватым па крымінальных артыкулах аб абразе прадстаўніка ўлады і арганізацыі групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак. Прысуд - тры гады пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму.
У польскім Беластоку вось ужо цягам двух з паловай месяцаў працуе шэлтар для бежанцаў з Беларусі. Ён быў адчынены летась ў снежні сумеснымі намаганнямі фонду «Краіна для Жыцця» і яго польскіх партнёраў з арганізацыі «Fundacja Bialorus 2020», а таксама пры падтрымцы фінансавай групы iHelpBelarus.org. Самы час падвесці першыя вынікі працы.
Наталля з Віцебскай вобласці брала актыўны ўдзел у зборы подпісаў за Святлану Ціханоўскую. Дзеючая ўлада палічыла Наталлю небяспечнай і арыштавала яшчэ ў дзень выбараў. І хоць хутка адпусцілі, стала зразумела, што апрычнікі Лукашэнкі на гэтым не спыняцца. І сапраўды, пачаліся незлічоныя праверкі бізнэсу Наталлі і яе мужа з боку кантралюючых органаў, была заведзеная крымінальная справа.
Хваля гвалту, якая пракацілася па краіне пасля выбараў прэзідэнта Беларусі, не пакінула абыякавым студэнта БДАТУ Дзмітрыя. Аднак адкрыта выказваць сваю пазіцыю ва ўмовах аўтарытарызму, які пераходзіць у дыктатуру, небяспечна. Зміцер не толькі сутыкнуўся з нечалавечымі ўмовамі беларускай пенітэнцыярнай сістэмы, але і падвергся ціску ў сваім родным універсітэце.
2020 год змяніў жыццё Вольгі Зазулінскай. Яна была назіральніцай на выбарах, пасля - стала валанцёрам. За свае перакананні і грамадзянскую пазіцыю Вользе прыйшлося адказваць перад апрычнікамі Лукашэнкі. Разам з сям'ёй яна была вымушана пакінуць краіну.